2017! Beste wensen! Laat die goede voornemens nu wel eens uitkomen… Totdat er een takje op je pad ligt…
Maurice IJlstra had van de week al gevraagd of er in het nieuwe jaar nog gefietst gaat worden. Natuurlijk! De vooruitzichten waren niet al te best, dus werd er gekomen voor een off-road ritje. Even lekker twee uur in het bos spelen. Gisteren wilde ik ook al op de crosser maar een lekke band belette dat. Op oudejaarsavond zat ik in de kamer dan ook gezellig een bandje te wisselen.
En krak zei de derailleur…Door de koude wind zijn we maar gelijk het bos ingedoken. Lekker in de luwte even bijkomen van alle champagne, bier, prosecco, oliebollen, appelflappen en alles wat je nog meer naar binnen kunt stouwen. De benen voelden net als gisteren niet super. Ik wilde dus rustig aan doen, maar Maurice had opeens de beste benen van dit jaar. Na een half uur kwam er aan beiden een eind. Een takkie gooide roet in het eten, althans eerder in de ketting waardoor de achterderailleur knak zei. En goed doormidden. Kak, dat wordt lopen dus. En inderdaad werd dat lopen. De goede benen van Maurice brachten hem snel bij mijn auto zodat hij mij kon ophalen. Al bibberend kleedde ik mij snel om waarna Maurice nog even verder ging met trainen.
In de achterbak lag een opwarmertje: een achterderailleur. De kalende kerstman heef mijn dag weer een beetje goed gemaakt!
