Fietsen is heel leuk. Echt heel leuk. Om te kijken, om te supporteren, om te organiseren. Maar vooral om zelf te doen. Heerlijk met de blik op oneindig en gaan. Daar doe je het voor.
Mijn trainer, annex ex-ploegleider, annex ex-renner, annex wedstrijdorganisator, annex opticien, annex nog heel veel, spoorde mij aan om gewoon twee keer in de week 70 minuten te gaan fietsen. Gewoon trappen. Geen gekke dingen. Fietskleren aan, teller en bidon mee, en trappen. Gewoon trappen. Je hoofd leegrijden en genieten van de omgeving. De omgeving is hier mooi. Een eindeloze dijk. En ik heb een fiets. Dus ja, dan ga je maar. 1 keer in de week. 2 keer in de week. Zondag is het wel heel erg mooi weer. Goh, stond ik vorige week niet nog op de schaats? Ja, dat klopt. toen was het -10 graden. Nu? +18 graden. Inderdaad, een verschil van 28 graden. Welkom in het eindeloze Nederland! Voor al uw gekke weersomstandigheden.
Heerlijk hoor schaatsen. Vooral als je dat weer na 10 jaar doet op aangevroren sneeuwijs. Dat schaatst dus niet. Dus na een uur: schaatsen weg. Hé, het begint al te dooien. Heerlijk, van de week dus op de fiets. Even kijken of de bandjes nog goed zijn. Beetje nieuw vet op de ketting. Spinnenweb weghalen (of een paar). En gaan. Heerlijk de vrijheid tegemoet. Kort-kort? Nee, dat nog niet. Wat later op de dag is het toch wel fris. Meneer Lente komt, maar is er nog niet helemaal.
Dus vandaag? Ja de 4e keer in ruim een week. Dus iets meer dan trainer Maurice IJlstra aangeeft. Maar is het lekker? Jazeker! Heerlijk met de blik op oneindig op die eindeloze Westfrieschedijk.
