Zo. Eindelijk bouwvak. De laatste week was warm. Heel warm. Vandaag was het ietsje koeler. Een graad of 28. Ook niet slecht maar na die 38 graden van vrijdag een heel stuk koeler. En lekkerder. En lekker om een stukje te fietsen.
De wekker ging al vroeg. Het lichaam eilde niet zo maar toch lukte het om uit bed te komen. Even ontbijten. Kids voorzien van kleren. Fiets naar buiten en trappen. Heerlijk in de zon. Het lichaam ingesmeerd met zonnebrand, dan blinkt het zo mooi als het bezweet raakt. Soignée!
De wind was zwak en leek wel uit alle windstreken te komen. Een snelle keuze deed de fiets richting het noorden rijden. Heerlijk over de Westfrieschedijk naar Schagen. Via de Korte Ruigeweg naar ‘t Zand waar natuurlijk net de vlotbrug open moest. Dus even wachten in het zonnetje. De armen en benen glinsterden je ogen tegemoet.
De vlotbrug ging gelukkig ook weer dicht en de rit ging verder. Halverwege Grote Keeten had ik een plakker. Het tempo bleef aan en de plakker ook. In het dorp was ik hem even kwijt maar buiten het dorp plakte hij weer als vanouds. Tot aan Callantsoog had ik een kilootje of 100 aan ballast op de bagagedrager. Na Callantsoog was ik gelukkig een stuk lichter. Ik hou daar niet zo van.
De rit ging verder als een strakke lijn naar Hargen. Op de Hondsbossche Zeewering leek de zeemist het land op te kruipen, maar niets was minder waar. Hij bleef voor mij speciaal op zee. Snel de duinen waar ik even wat meer gas gaf. Lekker op en neer. Bij Schoorl aan Zee richting Schoorl en vanaf daar naar huis. Ruim 2 uur in het zadel met mooi weer. Heerlijk. Ook thuis schitterde de armen en benen je tegemoet.
