Van prof naar elite naar amateur naar sportklasse. Dat had ik drie jaar geleden ook niet gedacht. Nu kom ik hem elke wedstrijd tegen. Althans, bij de start. Hij gaat nog zo hard dat ik hem daarna niet meer zie.
Joris de Boer vroeg vorige week al of we een uur of twee gingen fietsen. De weervoorspelling was voor vandaag niet al te best. En dat was buiten ook zo: hagel, natte sneeuw, regen. Vies weer. Na veel wikken en wegen zijn we toch maar wel gegaan.
Alleen in het begin wist koning Winter ons te raken. Daarna bleef het droog. Heerlijk om even twee uur te trappen. Onderweg bleek de kracht van al die jaren fietsen maar weer: bij de bordjessprint had Joris een fietslengte voorsprong. De teentjes waren wel wat koud en nat aan het eind. De warme douche was meer dan welkom!