De laatste mooie dag. Althans, volgens de Spaanse Erwin Krol. Morgen gaat het rond een uur of 4 regenen. Vandaag hebben de Elite boys een lange rit gereden en ik kon na afloop nog even snel een bergje op en af.
Vanochtend vroeg stond de yoga groep alweer klaar. Een paar afhakers, maar altijd leuk om de bekende gezichten weer te zien. Na het eten werden de spullen gepakt voor een rit van 5 uur. Tussendoor zouden nog een aantal blokken uitgevoerd worden. Dit is ook het laatste rondje met Maurice. Morgen gaat hij alweer naar huis. Een kamer voor mij alleen en de laatste drie dagen met Annelies Goos in de auto.
De rit van vandaag was een mooie rit. De grote wegen werden zo goed als vermeden, en de pittoreske Spaanse dorpjes werden aangedaan. Dan komt de rust en schoonheid goed tot zijn recht. Vanuit Cassa de la Selva werden Sant Andreu Salou, Aiguaviva, Estanyol, Bonmati en Constantins aangedaan voordat de blokken begonnen. Op een plek met een geweldig uitzicht op een bergkam, moesten 2 keer 4 blokken uitgevoerd worden. Volle bak omhoog. De jongens hadden het er zwaar mee.
Na de blokken werd de rit vervolgd naar Sant Esteve de Llemena. Hier liep de weg echter dood, en moest een klein gedeelte terug gereden worden. Via Les Encies en Les Planes des Hostoles werd vlak voor La Cellera de Ter de richting naar rechts uitgezet. Na een klein stuwmeer volgde een steile klim die bij een groot stuwmeer uitkwam. Wat mooi om hier te mogen fietsen. Bij het stuwmeer werd nog even een pauze ingelast. De renners gingen via de dam naar de overkant, wij moesten met de auto even omrijden. Ook de klim die hier op volgde was weer fantastisch. Dit is echt een mooi fietsgebied. Via Angles werd de route van de heenweg weer naar Casa de la Selva gevolgd.
Om vijf uur waren wij thuis. Snel de spullen opgeruimd en mijn fietskleren aangedaan. Ik moest natuurlijk ook nog even fietsen. Een kort ritje want de zon begon al aardig te zakken. Even de San Grau op en weer af. In Llagostera heb ik nog even de toerist uitgehangen. Natuurlijk moest de oude binnenstad even bekeken worden. Van daaruit ben ik de klim van de San Grau gestart. Na 3 kilometer had ik pech: spaakbreuk. Snel Maurice gebeld en hij zou mij een nieuw wiel brengen. Ik was alvast doorgefietst en bij kilometer 8 kwam hij, met een nieuw wiel en ik kreeg zelfs nog een duwtje in de rug. Ik kon met een gerust hart afdalen. Na 4 kilometer bereikte ik de top met een klein uitzicht over de Middellandse Zee. Wat mooi. De afdaling werd ingezet en het begon echt schemerig te worden. Bij Llagostera maar even mijn lichtjes opgedaan. Het laatste stuk gaat langs de provinciale weg en dan ben je zo in Casa de la Selva. Voor het donker net thuis. Mooi kort ritje.
De rit is terug te kijken op Relive.cc: Na een lange autorit even snel de San Grau op en af.
