Even afkoelen

Naast fietsen met de Elite renners van West Frisia, kan ik ook in het voorjaar meetrainen met mijn eigen categorie: de Sportklasse!

Vanochtend vond de eerste gezamenlijke training plaats. Om 9.00 uur verzamelen, even een bakkie met een koekie en daarna 3 tot 3,5 uur trainen. De eerste twee gingen goed, de laatste wat minder. Toen ik vanochtend opstond was Niedorp wit. Wit van het sneeuw. En het was koud. Oei, het gaat toch wel door! Even een belletje met Ruud Coers leverde een positief geluid op: it giet oan! Mooi, snel die kwark naar binnen en wegwezen.

Rond de klok van negen was ik bij het clubhuis in Bovenkarspel. En inderdaad, daar was de wereld nog gewoon groen en zwart. Na de thee en koek bleek de wereld buiten ook veranderd te zijn: wit. Toch maar de kleren aangedaan, fiets gepakt en even snel een teamfoto. En op weg door de verse hagel. Via de dijk werd koers gezet naar Hoorn. Onderweg bleef het droog, het zonnetje kwam zelfs even om de hoek de kijken. Alleen in het verschiet was het niet best. Daar was een wolk die de horizon vulde. Dat wordt een nat pak. Vlak voor Schellinkhout was er een plaspauze. Uit voorzorg deed ik alvast mijn windjack aan. En terecht, halverwege Schellinkhout kwamen de eerste vlokken al naar beneden. Gelukkig bleef het daarbij.

Bij Wijdenes dan weer niet. Daar loste de wolken hun overtallige winterse neerslag op ons. Koud, nat en wit ploeterden 12 man door het winterse landschap. De met vuil zwart gemaakte gezichten gebogen over het stuur. De benen snel pedalerend om maar warm te blijven. Mijn handschoenen waren doorweekt en mijn vingers onvoelbaar. Wij zijn er bijna maar het lijkt nog zo ver weg. En gelukkig, het bord met Bovenkarspel. Nu zijn wij er. Rechts een voetbalveld met daarachter een plas water: de ijsbaan. En daar wacht de warme kachel op ons. Bij de deur deed ik mijn handschoen uit. Mijn vingers waren rood en gevoelloos.

Binnen snel de natte en koude kleren vervangen door de warme en droge kleren. Dat is lekker zeg. De handen werden opgewarmd aan een kop thee. Eindelijk kwam er weer gevoel. Een korte maar wel gezellige rit. Over twee weken is er weer een gezamenlijke training alleen kan ik dan niet omdat onze Lis jarig is. 12 februari ben ik er wel bij, dan mag ik op de wielerbaan de mannen leren fietsen! Dan is het in ieder geval droog en warm.