De Schelphorst competitie wordt al sinds 1989 verreden. Een eenvoudig rondje waar veel snelheid gemaakt kan worden. Twee jaar geleden ben ik er een seizoen geweest. Vorig jaar niet en nu hoop ik zoveel mogelijk ritten te kunnen rijden. Vandaag was de eerste.
Met goede moed had ik hier al naar uitgekeken. Een ideale voorbereiding voor het komende seizoen. Alles op tijd klaar. Helaas moest Marjolein ’s middags nog weg en hoopte ik dat ze op tijd thuis zou zijn. Dat was ze gelukkig.
Op de fiets in de regen en voor de wind. Terug zou het dan nog zwaar worden. Aangekomen een nummer gehaald en opspelden. Bas Bugel en Jasper Weel deden ook mee van de ploeg. En ik had er zin in. Even een paar rondjes opwarmen en opstellen voor de start
Het eerste rondje wordt altijd rustig aan verreden. Daarna gaat het 5 rondes hard om vervolgens wat gematigder te rijden. Bij het tweede rondje verremde ik en moest even uitwijken. Hmmm, remmen sompig of? Het peloton reed verder en ik wachtte af tot ze mij in zouden halen. Dat gebeurde snel en ik haakte weer aan. Weer een bocht, shit die remmen doen het echt niet. Even wat af laten zakken en intervallen aan de achterkant. Maar ja, dit is ook niet echt bedoeling.
Na uiteindelijk 11 rondes was ik het zat. Fiets aan de kant, droge kleren aan en nummer afspelden. Einde rit. Jammer, mijn benen voelden goed en ik kon mooi meekomen. Jammer. Volgende week met remmen in revanche!
