Vorig jaar ging ik voor het eerst mee met West Frisia als mechanieker. Dat was tijdens het Nederlands Kampioenschap voor Elite zonder contract. Vandaag een jaar geleden dus, want er wordt weer een Nederlands Kampioenschap verreden!
’s Ochtends had ik afgesproken om ex-semi prof Dex Groen op te halen. Samen zouden wij dan naar de verzamelplaats in Hoorn gaan om met de rest van de ploeg naar de Brouwersdam te gaan. Bij Hoorn stapte echter niemand in en zaten wij lekker met z’n tweeën in de auto. Onderweg natuurlijk veel slap geouwehoer over fietsen, bier, vrouwen en weet ik veel wat.
Om even over twaalf kwamen wij bij de start-finish aan en kon het ritueel weer beginnen. Fietsen uitladen en klaarzetten, banden oppompen, de kaderplaatjes monteren, nog even een laatste sleutelactie aan een fiets. En dat allemaal voor de bus van Giant-Alpacin. Verlekkerend kijkend naar al die mooie spullen. Hadden wij dat maar…
Vlak voor de start kwam Dex nog bij mij. Of ik even zijn derailleur wilde afstellen. Bij het aanzetten sloeg zijn ketting over. Nog 10 minuten tot de start, lekker. Snel even sleutelen, derailleur staat goed en ga nog maar even proefrijden. Tak! Tak! Tak! Geen goed geluid. Nog even sleutel en weer proefrijden. Dit wordt hem niet. Snel een reservewiel gepakt en probeer het daar maar op. Geen overslaande ketting. Nog even snel afstellen. 14.28 uur. Snel in de auto en naar de start. Even een foto voor de auto en…..’Welkom bij het Nederlands Kampioenschap 2016 voor eliterenners zonder contract.’ Koos, snel in de auto! We moeten! Met hartslag 180 in de auto gesprongen en gas!
Net op tijd dus. Al na de eerste ronde was er de eerste vluchtpoging met daarin West Frisiaan Ruben Dorren. Kijk, het begin is goed. Na twee ronden werd de kopgroep weer teruggepakt en was het wachten op de volgende poging. En die kwam er. 13 man reed er weg met daarin mijn jeugdheld Tino Haakman. Al 43 jaar jong is deze man en rijdt nog steeds, dit is volgens hem echt zijn laatste jaar, bij de eliterenners. Een geweldige coureur! In het peloton zagen twee man het gevaar en waagden de overtocht. Een van deze twee renners was Dex. De kopgroep groeide uit naar 15 man met grote namen: Jelmer Asjes, Ronan van Zandbeek, Adrie Lindeman (de broer van), Douwe de Vries, Pascal Aandewiel en Wolfenbuttel.
De mannen hielden het lang vol. Tot vijf rondes voor het einde wisten zij dit vol te houden. Het peloton was inmiddels gebroken in drie stukken en zette ondanks dat de achtervolging in. De eerste en tweede groep smolten samen en door slecht samenwerk in de kopgroep was er weer een grote groep ontstaan. Direct werd er gedemarreerd door drie renners: Adrie Lindeman, Jasper Schouten en West Frisiaan Folkert Oostra. Laatstgenoemde verkeert dit seizoen in een zeer goede vorm. De drie werken goed samen en breiden de voorsprong uit tot ruim 1,5 minuut.
In de een na laatste ronde geeft Folkert gas en enkel Lindeman kan mee. Schouten moet lossen. Lindeman heeft wel moeite om mee te komen. Kop over kop gaan de mannen verder en de voorsprong is 1 minuut 35 als er nog 1,5 ronde gereden moet worden. De wind begint aan de kust op te steken en laat een beginnende zandstorm ontstaan. Uit de auto hangen is op dit moment geen goed idee kwam ik achter.
Bij de start-finish geeft Folkert gas en Lindeman moet wonder boven wonder passen. Zou het? Zou het? Een West Frisiaan Nederlands Kampioen? Dat hadden wij vorig jaar ook niet durven dromen!
Al snel blijkt onze vreugde plaats te maken voor een angstig gevoel. Sven Kramer van wielervereniging Groningen geeft gas op kop van het peloton en de voorsprong krimpt. Met nog een halve ronde te gaan is de voorsprong 1 minuut. Nog even snel de ploegleiderswagen naast Folkert rijden om de laatste aanmoedigingen te geven. Daarna sommeert de wedstrijdleider ons aan de kant te wachten. De voorsprong is nog maar 40 seconden en het peloton komt snel dichterbij. Na het passeren van het peloton sluiten wij direct weer aan en zien op de Brouwersdam de voorsprong kleiner en kleiner worden. Bij de laatste kilometer is de voorsprong nog maar 10 seconden. Gaat het lukken? Gaat het lukken? Kom op Folkert! Geef alles!!
Het parcours blijkt echter 500 Zuidhollandse meters te lang te zijn. Folkert is bijgehaald. Wat is dit vreselijk! Net alsof ik een gemiddelde Tour de France wedstrijd zit te kijken. Maar, Robbert-Jan Mol valt direct aan en rost door naar de streep. Het peloton geeft hem geen meter ruimte en de massasprint moet de winnaar afgegeven. In dit geval is het parcours 10 Zuidhollandse meters te kort: Dex komt net te kort op de streep en wordt tweede achter Robin Wennekes. Hans Beckers wordt derde. Wat is hier allemaal gebeurd!!
Moeten wij nu blij zijn? Of juist teleurgesteld? Vorig jaar zou een tweede plaats iets zijn om van te dromen, dit jaar is het een teleurstelling. De ploeg heeft super gereden en allemaal hebben de renners voor elkaar gestreden. Wat een klasbakken. In elke aanval zaten wij mee en Folkert is gestorven in het harnas. Dex wordt eigenlijk wel heel knap tweede, daar te meer hij vorige week tegen mij zei dat Nederlands kampioen worden iets teveel van het goede is. Een top 5 zou al een klasse prestatie zijn. En nu, eigenlijk een formidabel NK gereden:
02 – Dex Groen
06 – Robbert-Jan Mol (werkt 40 uur in de week, waar haalt hij het vandaan)
17 – Adne van Engelen (deze klimmer houdt totaal niet van vlakke winderige etappes)
21 – Florian Smits (luxe knecht)
38 – Sven Broekaart (luxe knecht)
39 – Tino Haakman (jeugdheld, kan nooit verkeerd gaan)
44 – Folkert Oostra (de man van de wedstrijd!)
48 – Gijs Beets (wat kan deze man brommeren)
61 – Ruben Dorren (een vroege vogel)
Ruud Appelman, Yannick Wolthuizen en Sebastiaan ten Zeldam moesten helaas de wedstrijd vroegtijdig verlaten.
Op de terugweg weer samen met Dex en nog meer slap geouwehoerd. Zijn teleurstelling was daardoor een stuk minder. Thuis kon ik nog even aan de gang. De fiets van Dex was mee om dat vervelende overslaan van de ketting tegen te gaan. Zondag moet er weer gekoerst worden in zijn thuiswedstrijd: de Ronde van Warmenhuizen. Het sleutelen is goed gegaan: hij werd derde na een hele wedstrijd in de aanval. Met de complimenten uit Tuitjenhorn.