Voetballen, voetballen en voetballen. Dat heeft zo’n beetje mijn leven beheerst van mijn 8ste tot mijn 19e jaar. In de zondagselectie van de plaatselijke vereniging S.V. Vrone in Sint Pancras bracht ik wekelijks veel tijd door. Op mijn 19e kreeg ik echter last van mijn knieĆ«n. Na veel fysio- en osteotherapie besloot ik om te stoppen met voetbal.
Omdat ik nogal schrok van de gewichtstoename, 10 kg in 3 maanden tijd, ben ik begonnen met wielrennen. Mijn eerste racer kreeg ik van de vader van mijn toenmalige vriendin: een Giant Pacer. De fiets stond helaas meer in de garage dan er buiten.
Eind 2004 vond ik La Marmotte op het internet, en sindsdien heeft het wielrenvirus mij ook besmet. Samen met een klasgenoot heb ik mij voorbereid op La Marmotte. Ruim een half jaar lang drie keer in de week trainen en af en toe een cyclo in het zuiden van het land was mijn voorbereiding. La Marmotte deed zeer maar ik heb het wel gehaald. Een ongelofelijke ervaring in de Franse Alpen. In 2006 zou ik ook weer meedoen maar op het laatste moment kreeg ik last van mijn rug, geen deelname dus.
De jaren daarop fietste ik af en toe. Werk en een vriendin slokten veel tijd op. In 2009 kreeg ik echter weer de kriebels. La Marmotte 2010 en dan goud halen. In de zomer van 2009 gestart met trainen om een klein jaar later een goede prestatie neer te zetten. In het voorjaar weer diverse cyclo’s in het zuiden van het land gereden. Wonder boven wonder reed ik bijna alles op het grote blad omhoog. Zou de training genoeg zijn voor goud? Helaas niet. In de Franse Alpen was het warm, en dan ook echt warm: bijna 40 graden. Ik ben al niet zo’n liefhebber van hitte en als het dan ook nog eens bijna 40 graden is, terwijl het in Nederland amper boven de 20 graden is geweest. Tja, dan zak ik door het ijs (zelfs bij die temperaturen). Halverwege de Galibier ben ik ermee gestopt. Ontzettend jammer want le Croix de Fer had ik bijna een uur sneller beklommen dan de vorige keer.
Na la Marmotte 2010 ben ik samen met mijn zwager Wouter en oud klasgenoot Huub ook triathlons gaan doen. Superleuk! Zelfs in 2010 heb ik mij gewaagd aan wielerwedstrijden: de Ronde van Sint Pancras en de Ronde van Medemblik. Beide smaakten naar meer en sindsdien rijd ik ook meer wedstrijden. Sinds 2015 zelfs bij een wielerteam: wielerploeg AGW – Bouwbedrijf Hollands Kroon.
Naast het wielrennen ben ik ook mechanieker bij de Elite-renners van wielervereniging West-Frisia. Een mooie gelegenheid om in de hoogste amateurdivise van Nederland het wielrennen te bekijken vanuit de koers zelf.